فاطمه روحی فداک

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

ز عالم قدس آمدی ای نور پاک

تا بگیری دست ما را روی خاک

با حجابت چشم جان را از حجاب

می­کنی بیرون و سازی سینه چاک

عالم بالا و پائین از قرار

دارد از عطر تو اینک اشتراک

ای زمان این رسم مهمانی نبود

دُخت پیغمبر شود دل دردناک

در فراق آن رسول نازنین

ماه و خورشیدش کشیده رخ به لاک

یکطرف از هجر بابا دل غمین

داده از غصب ولایت دل به باک

از کدامین درد نالد فاطمه

با کدامین غصه سازد شاخ تاک

تا جهان باقیست این آشوب و درد

می­گدازد جان ما، روحی فِداک

 

جمعه 18 آذر 1401

14 جمادی الاولی 1444

حسین غفاری