آثار حب علی
گاهی با خود فکر می کنم گویا بیخود نبوده که حتی شبهای قدر نیز با علی آمیخته است. و در برخی از منابع روایی از این شب به شب نزول ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام نیز تعبیر شده است.
(نگاه کنید به تفسیر روایی اهل بیت علیهم السلام)
لذا حب علی آثار غریبی دارد که یکی از این آثار در این روایت آمده که تقدیم می گردد:
عَنِ النَّبِیِّ(صل الله علیه و آله و سلم) أَنَّهُ قَالَ فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ أَلَا وَ مَنْ أَحَبَ عَلِیّاً(علیه السلام) فَقَدْ أَحَبَّنِی وَ مَنْ أَحَبَّنِی فَقَدْ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ وَ مَنْ رَضِیَ عَنْهُ کَافَأَهُ الْجَنَّةَ أَلَا وَ مَنْ أَحَبَّ عَلِیّاً(علیه السلام) لَا یَخْرُجُ مِنَ الدُّنْیَا حَتَّى یَشْرَبَ مِنَ الْکَوْثَرِ وَ یَأْکُلَ مِنْ طُوبَى وَ یَرَى مَکَانَهُ فِی الْجَنَّةِ ، أَلَا وَ مَنْ أَحَبَّ عَلِیّا ً(علیه السلام) فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ الثَّمَانِیَةُ یَدْخُلُهَا مِنْ أَیِّ بَابٍ شَاءَ بِغَیْرِ حِسَاب ، أَلَا وَ مَنْ أَحَبَّ عَلِیّاً(علیه السلام) أَعْطَاهُ اللَّهُ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ وَ حَاسَبَهُ حِسَابَ الْأَنْبِیَاءِ ، أَلَا وَ مَنْ أَحَبَّ عَلِیّاً هَوَّنَ اللَّهُ عَلَیْهِ سَکَرَاتِ الْمَوْتِ وَ جَعَلَ قَبْرَهُ رَوْضَةً مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّةِ ، أَلَا وَ مَنْ أَحَبَّ عَلِیّاً(علیه السلام) أَعْطَاهُ اللَّهُ بِکُلِّ عِرْقٍ فِی بَدَنِهِ حَوْرَاءَ وَ شُفِّعَ فِی ثَمَانِینَ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ ، وله بکل شعرة فی بدنه حوراء ومدینة فی الجنة ، أَلَا وَ مَنْ أَحَبَّ عَلِیّاً(علیه السلام) بَعَثَ اللَّهُ إِلَیْهِ مَلَکَ الْمَوْتِ کَمَا یَبْعَثُ إِلَى الْأَنْبِیَاءِ وَ دَفَعَ اللَّهُ عَنْهُ هَوْلَ مُنْکَرٍ وَ نَکِیرٍ وَ بَیَّضَ وَجْهَهُ وَ کَانَ مَعَ حَمْزَةَ سَیِّدِ الشُّهَدَاءِ ، أَلَا وَ مَنْ أَحَبَّ عَلِیّاً(علیه السلام) جَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ وَجْهُهُ کَالْقَمَرِ لَیْلَةَ الْبَدْرِ ، أَلَا وَ مَنْ أَحَبَّ عَلِیّاً(علیه السلام) وُضِعَ عَلَى رَأْسِهِ تَاجُ الْمُلْکِ وَ أُلْبِسَ حُلَّةَ الْکَرَامَةِ ، أَلَا وَ مَنْ أَحَبَّ عَلِیّاً(علیه السلام) جَازَ عَلَى الصِّرَاطِ کَالْبَرْقِ الْخَاطِفِ ، أَلَا وَ مَنْ أَحَبَّ عَلِیّاً(علیه السلام) کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بَرَاءَةً مِنَ النَّارِ وَ جَوَازاً عَلَى الصِّرَاطِ وَ أَمَاناً مِنَ الْعَذَابِ ، ولم ینشر له دیوان ، ولم ینصب له میزان ، وقیل له : ادخل الجنة بلا حساب ، ألا ومن أحب آل محمد أمن من الحساب والمیزان والصراط. ، أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ(صل الله علیه و آله و سلم) فَأَنَا کَفِیلُهُ بِالْجَنَّةِ مَعَ الْأَنْبِیَاءِ ، أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَى بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ(علیهم السلام) لَمْ یَشَمَّ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ
پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله و سلم) در یک حدیث مفصّل فرمود: اگر کسی امام‌علی(علیه السلام) را دوست بدارد، مرا هم دوست دارد، و کسی که مرا دوست داشته باشد، خدا از او خشنود است، و کسی که خدا از او راضی باشد، در عوض به او، بهشت را می‌دهد. هان! آگاه باشید اگر کسی علی(علیه السلام) را دوست بدارد از دنیا بیرون نمی‌رود مگر اینکه از کوثر می‌آشامد و از طوبی می‌خورد و جایگاه خود را در بهشت می‌بیند. هان! آگاه باشید کسی که امام‌علی(علیه السلام) را دوست بدارد، درب‌های هشت‌گانۀ بهشت به روی او باز شده و از هر دری بخواهد وارد می‌شود. »؛ آگاه باشید! هر کس علی(علیه السلام) را دوست بدارد خداوند نامه اعمالش را به دست راستش می‌دهد و حساب او حساب انبیا(علیهم السلام) است. همان که در آیات داشتیم. کسی که علی(علیه السلام) را دوست دارد، خداوند آسان میکند بر او آن سختی‌های مرگ را، و قبرش را باغی از باغ‌های بهشت قرار می‌دهد. آگاه باشید! کسی که علی(علیه السلام) را دوست بدارد، خداوند به هر رگی که در بدن اوست حوریۀ بهشتی عنایت میکند که می‌تواند هشتاد نفر از خاندانش را شفاعت کند؛ هان آگاه باشید! اگر کسی علی(علیه السلام) را دوست بدارد خداوند به سوی او فرشتۀ مرگ را مبعوث میکند؛ همان‌گونه که او را به سوی پیامبرانش می‌فرستد و هول و ناراحتی و اضطراب ناشی از مواجهه با دو فرشتۀ برزخ را از او دفع میکند و خداچهرۀ او را سپید میکند، او روسپید است و با حمزه سید الشّهدا(علیه السلام) خواهد بود. کسی که علی(علیه السلام) را دوست بدارد، در روز قیامت با چهره‌ای مثل ماه شب چهارده وارد می‌شود. کسی که علی(علیه السلام) را دوست بدارد، سریع از صراط عبور میکند؛ مثل برق جهنده. آگاه باشید! هر کس علی(علیه السلام) را دوست بدارد، تاج سلطنت بر سر او گذاشته می‌شود و لباس کرامت بر او پوشانده می‌شود. آگاه باشید! هر کس علی(علیه السلام) را دوست داشته باشد، خدا برای او برائت از آتش، جواز عیور از صراط و امان از عذاب را می‌نویسد. آگاه باشید! هر کس برای دوستی آل محمد(صل الله علیه و آله و سلم) بمیرد، من کفیل او به بهشت همراه با انبیا(علیهم السلام) هستم. کسی که با بغض آل محمد(علیهم السلام) بمیرد، بوی بهشت به شامّه‌اش نمی‌خورد.
سند حدیث: بحار الأنوار، ج7، ص 222
