فریاد رس

کتاب فریادرس، روایتی از غدیر تا عاشورا 

نوشته دوست عزیزم برادر توحید اصغرزاده با ویرایش جدید ان شاء الله بزودی منتشر خواهد شد. 

چاپ اول این کتاب قبلاً در دسترس قرار گرفته بود. 

زیارت عاشورا مروری از غدیر تا ظهور

 

گاهی برای دیدن حوادث باید اطراف موضوع را کنکاش کرد. رحلت پیامبر بزرگوار اسلام حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی در روز دوشنبه ۲۸ صفر سال یازدهم هجرى قمرى که اتفاق افتاد، هنوز پیکر مبارکش در آغوش امیرالمؤمنین علی علیه السلام بود که تخم نفاق را در سقیفه کاشتند. غدیر را به فراموشی سپردند و به دنبال انتخاب خلیفه مسلمین از میان کاندیداتورهای آن موقع شدند و موضوع امامت را کنار گذاشتند.

فراموشی غدیر و خانه نشینی امیرالمؤمنین همان است که در زیارت عاشورا می­گوئیم:

فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَیْکُمْ اَهْلَ الْبَیْتِ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقامِکُمْ ، وَ اَزالَتْکُمْ عَنْ مَراتِبِکُمُ الَّتى رَتَّبَکُمُ اللهُ فیها

یعنی همان مقامی را که در غدیر پیامبر از سوی خداوند به علی داده بود را کناری گذاشتند و بنیان ظلم و جور را بنا نهادند. همین امر باعث شد تا اتفاقات بعدی از شهادت امیرالمؤمنین در محراب، شهادت امام حسن علیه السلام و شهادت امام حسین علیه السلام رقم بخورد. بر همین اساس حضرت زینب(س) در عزای برادرش حسین(ع) چنین ‌گفت:

بِأَبِی مَنْ أَضْحَى عَسْکَرُهُ فِی یَوْمِ الْإِثْنَیْنِ نَهْباً (*)

«…پدرم به فدای کسی که لشکرش در روز دوشنبه غارت شد».

یعنی شهادت امام حسین علیه السلام را برآمده از همان روز رحلت پیامبر و فراموشی غدیر اعلان می کند.

از سوی دیگر زیارت عاشورا همین واقعه را به آخر قضیه یعنی ظهور نیز متصل می گرداند که:

فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذی اَکْرَمَ مَقامَکَ وَ اَکْرَمَنی بِکَ اَنْ یَرْزُقَنی طَلَبَ ثارِکَ مَعَ اِمامٍ مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ و َآلِهِ

پس از خدایی که مقام تو را بلند و گرامی داشت و مرا هم بواسطه دوستی تو عزت بخشید از او درخواست می ‏کنم که روزی من گرداند تا در رکاب امام منصور از اهل بیت محمد صلی الله علیه و آله باشم.

اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

 

(*)سید بن طاوس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص ۱۳۳، تهران، نشر جهان، چاپ اول، ۱۳۴۸ش

 

غدیریه 5

 

حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صل الله علیه و آله و سلم داستان غدیر را تنها در همان جغرافیا و در قالب همان زمان خلاصه نکرده بلکه با اعلان حضرت علی بن ابیطالب، امیرالمؤمنین علیه السلام به عنوان جانشین خود هم همان زمان را مدیریت و همان جغرافیا را پوشش داد و هم با اعلان امامانی که از صُلب اویند تداوم زمانی طولانی مدتی را رقم زد:

«هان که من پیامبرم و علی وصی من است، هان مردمان! من رسولم و علی امام و وصی پس از من است و پس از او امامان، فرزندان اویند. آگاه باشید من والد آنان و ایشان از صلب اویند.»

و سپس به آخرین وارث غدیر اشاره می کنند و می فرمایند:

 أَلا إِنَّ خاتَمَ الْأَئِمَةِ مِنَّا الْقائِمَ الْمَهْدِىَّ. أَلا إِنَّهُ الظّاهِرُ عَلَى‏الدِّینِ

 آگاه باشید همانا آخرین امام، قائم مهدی از ماست. هان ! او بر تمامی ادیان چیره خواهد بود.

غدیریه 4

 

لقب امیرالمؤمنین را پیامبر به حضرت علی بن ابیطالب داده و در پایان خطبه غدیر از مردم اقرار می گیرد نه تنها برای حضرت امیرالمؤمنین که برای فرزندان او نیز، چه اینکه می فرماید:

«هان مردمان ! شمار شما بیش از آن است که در یک زمان با یک دست با من بیعت کنید. از این روی خدای عزّوجلّ دستور فرموده که از شما اقرار زبانی گیرم و پیمان سرپرستی علی« امیر المؤمنین » را محکم کنم و نیز بر امامان پس از او که از نسل من و اویند چرا که گفتم فرزندانم از نسل اویند. »

تا جایی که از مردم اقرار می گیرد و می فرمایند به ایشان با لقب امیرالمؤمنین سلام کنید:

مَعاشِرَالنّاسِ، قُولُوا الَّذى قُلْتُ لَکُمْ وَسَلِّمُوا عَلى عَلىٍّ بِإِمْرَةِ الْمُؤْمِنینَ

هان مردمان ! بگویید هر آن چه به شما گفتم ! و به علی با لقب «امیر المؤمنین » سلام کنید.

تا جایی که می فرمایند:

 سبقت جویان به بیعت و پیمان و سرپرستی او و سلام کنندگان بر او با لقب « امیر المؤمنین» رستگارانند و در بهشت های پر بهره خواهند بود .

غدیریه 3

 

در بخش چهارم خطبه غدیر که تعیین ولی و وصی و خلیفه پیامبر است، پیامبر از مردم سؤال می کند که:

ایهاالنَّاسُ، مَنْ اَوْلی بِکمْ مِنْ اَنْفُسِکمْ ؟

ای مردم! کیست سزاوارتر از شما به شما ؟

که البته همه پاسخ می گویند:

قالوا: الله و رَسُولُهُ.

گفتند خداوند و پیامبر او!

لذا پیامبر خدا که سلام و صلوات خدا بر او باد می فرماید:

فَقالَ: اَلا من کنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلی مَوْلاهُ

سپس فرمود آگاه باشید! آن که من سرپرست اویم، پس این علی سرپرست اوست!

سپس لب به دعا برمی گشاید و می فرماید:

اللهمَّ والِ مَنْ والاهُ و عادِ مَنْ عاداهُ وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ واخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ .

خداوندا دوست بدار آن را که سرپرستی او را بپذیرد و دشمن بدار هر آن که او را دشمن دارد و یاری کن یار او را؛ و تنها گذار آن را که او را تنها بگذارد .

 

غدیریه 2

 

غدیریه 2

حضرت رسول اکرم صل الله علیه و آله در بخشی از خطبه غدیریه، حضرت امام علی علیه السلام را که به جانشینی معرفی می کند، او را به تعبیری از آیه 12 سوره یس امام مبین معرفی می نمایند:

مَعاشِرَالنّاسِ،فَضِّلُوهُ. مامِنْ عِلْمٍ إِلاَّ وَقَدْ أَحْصاهُ‏اللَّهُ فِىَّ، وَ کُلُّ عِلْمٍ عُلِّمْتُ فَقَدْ أَحْصَیْتُهُ فى إِمامِ الْمُتَّقینَ، وَما مِنْ عِلْمٍ إِلاّ وَقَدْ عَلَّمْتُهُ عَلِیّاً، وَ هُوَ الْإِمامُ الْمُبینُ الَّذى ذَکَرَهُ اللَّهُ فى سُورَةِ یس: وَ کُلَّ شَىْ‏ءٍ أَحْصَیْناهُ فى إِمامٍ مُبینٍ

ای مردم! علی را فضیلت دهید. هیچ علمی نیست مگر آنکه خداوند آن را در من جمع ‏کرده است و هر علمی را که آموخته‌ام در امام المتقین جمع نموده‌ام، و هیچ علمی ‏نیست مگر آنکه آن را به علی آموخته‌ام. اوست «امام مبین» که خداوند در سوره یس ‏ذکر کرده است: «و هر چیزی را در امام مبین جمع کردیم» ‏

غدیریه 1

 

خطبه غدیر توسط پیامبر اسلام(ص) در واقعه غدیر ایراد و در آن به فرمان خداوند امام علی علیه السلام به عنوان جانشین پیامبر معرفی شد. این خطبه در ۱۸ ذی‌الحجه سال ۱۰ قمری، هنگام بازگشت از حجة الوداع در غدیر خم بعد از نزول آیه تبلیغ ایراد شد. بسیاری از عالمان شیعه و سنی این خطبه را نقل کرده‌اند.

حدیث غدیر بخشی از این خطبه است که در آن، پیامبر فرموده است:«هرکس من مولای (سرپرست) اویم،این علی (ع) مولای (سرپرست) اوست». این بخش از خطبه را بیش از ۱۱۰ نفر از صحابه و ۸۴ نفر از تابعین به صورت متواتر نقل کرده‌اند.

این خطبه از قوی‌ترین دلایل ولایت امیرالمومنین بعد از پیامبر اسلام است. قرائن و شواهد مختلفی این حدیث را در اثبات ولایت امیرالمومنین تأیید می‌کنند. علامه امینی سلسله اِسناد خطبه غدیر را از منابع اهل سنت گردآوری کرده و به همراه سایر دلایلِ اثبات‌کننده واقعه غدیر در یازده جلد کتاب الغدیر منتشر کرده است.

علاوه بر این حضرت رسول اکرم صل الله علیه و آله عبارات فوق العاده بلندی در خصوص فضایل حضرت امیرالمؤمنین بیان داشته اند که امیدوارم در قالب تصاویر و پیامهای کوتاه عرضه کنم.

غدیریه 1:

مَعاشِرَالنّاسِ، أَنَا صِراطُ اللَّهِ الْمُسْتَقیمُ الَّذى أَمَرَکُمْ بِاتِّباعِهِ، ثُمَّ عَلِىٌّ مِنْ بَعْدى. ثُمَّ وُلْدى مِنْ صُلْبِهِ أَئِمَّةُ (الْهُدى)، یَهْدونَ إِلَى الْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلونَ

هان مردمان! خداوند را صراط مستقیم منم که فرمان به پیروی آن داده و سپس علی است و آنگاه فرزندانم از نسل او، پیشوایان هدایت اند که به راستی و درستی راه می برند و با حق دادگری کنند.