وارونگی!
یک بروشوری را از کتاب «تربیت چه چیز نیست؟» دکتر عبدالعظیم کریمی تهیه و در اختیار معلمان گذاشتم. سری به وبگاه ایشان در اینترنت هم زدم به آدرس: https://www.karimi.ir
همانجا با یکی دیگر از کتابهای استاد آشنا شدم که معرفی آن نیز خالی از لطف نبود:
طرح گفتمانِ «غایت های وارونه ، برداشت های ممنوعه»، بهانه ایی برای واگشایی و رونمایی از نگاهی متفاوت به شیوه ای وارونه است تا آن چه در ساختار ذهن و اندیشه ما ،مأنوس و معمول شده است از ریشه و بنیاد نامأنوس و نامعمول بنماید.
با این نگاه ناباب و شاید نایاب، البته با دلی آشوبناک ناگهان در می یابیم که در این جهان باژگون، یا راه را وارونه می‌رویم یا وارونه راه می رویم!
به بیانی دیگر، یا نگاه ما به زندگی وارونه است و یا نگاه زندگی به ما وارونه شده است؛یا جهان در دید ما دگرگون می‌نماید یا ما در دید جهان دگرگون گشته‌ایم.
گویا آن چیز هایی را که نمی دانیم به دلیل چیز هایی است که می دانیم؛
آن چیزی هایی که نمی بینیم به دلیل چیزهایی است که می بینیم؛
آن چیزهایی که نمی شنویم به دلیل چیزهای است که می شنویم
و آن چیزهائی را که نداریم بدلیل چیزهائی است که داریم.
برای بازشناسی این جهان وارونه نخست باید با یک «دوربرگردان کامل» جاده پیشِ رو را با «نعلی باژگون» دور بزنیم و هرم شناختی خود را از سَر بِه تَه جابجا و معکوس کنیم.
