آرامش ابدی

شب عملیات ایذائی گردان حضرت علی اکبر (س) در اردیبهشت ماه 1365 در فاو در نقطه‌ای از کانال دیدم که صمد حاجیلو چمباتمه زده و قرآن کوچکی در دست دارد و سرش را روی قرآن و دستهایش قرار داده!

احساس کردم که در آن هیر و ویر صمد نشسته و قرآن می‌خواند، با تعجب به او نزدیک شدم و چند بار صدایش کردم! صمد، صمد ...

صدایی از او برنخاست.

تازه متوجه شدم در آن باران تیر و ترکش، او به ملاقات خدا رفته و شاید در آخرین لحظات شهادتش، کلمات خدایش را این بار با چشمهای ملکوتیش مروری تازه می‌کرده است.

آن آرامش ابدی «شهید صمد حاجیلو» در آن قیامت شبانه بسیار دیدنی بود.

(از خاطرات حاج کاظم غفاری به روایت حسین غفاری)