اوقات فراغت
... آن چه امروزه از مفهوم اوقات فراغت یاد می شود با آنچه در فرهنگ قرآنی و عرفانی ذکر شده است نه تنها متفاوت است بلکه از بنیاد در تضادی آشتی ناپذیر قرار دارد. در حقیقت فراغت در تمدن امروز همان «بطالت» است و آن که بطالت را در این فراغت حس نکند معلوم میشود که زندگی اش بر باطل است!
... هنر فراغت این نیست که چگونه خود را در خلوت خود سرگرم کنیم بلکه هنر والاتر این است که چگونه از دام پر کردن اوقات خلوت و فراغت خود رها شویم تا در انقطاع و سبکبالی، فلاح و رستگاری را تجربه کنیم.
... ما تسخیر شدگان فضای مجازی گوهر ناب بازی و فراغت را در «صنعت غفلت» و «غفلت صنعتی» گم کرده ایم؛ ما از فرط بازی و فراغت، اصل بازی و فراغت را به سخره گرفته ایم؛ ما در جهان مجازی، هویت حقیقی خویش را به بازی گرفته ایم و از بومگاه فطری و سکنای الهی خود خارج و به فضای بیگانه با بوم زیست خود پانهاده ایم؛ ما از زمین خود بدر آمده و در زمین دیگران خانه کرده ایم از این رو بیگانه با خود و خدای خود شده ایم. ما تسخیر شدگان در این زندان نرم و نامرئی، ناتوان از دیدن دیوارهای سخت و آهنین ،آن دل مشغول بازی های روزگار شده ایم بی آنکه بدانیم فقط بازی پنداشتن این بازی هاست که ما را از دام این بازی ها نجات میدهد.
از کتاب: غایت های وارونه، برداشت های ممنوعه (از ص 99 تا 104)
نویسنده: دکتر عبدالعظیم کریمی
