نقش خانواده در دفاع مقدس
سه شنبه, ۶ مهر ۱۳۹۵، ۰۶:۱۷ ب.ظ
خانواده رزمنده ،جانباز و شهید(باقری)...................................................با دوستی در مورد خانواده و نقش آن در دفاع مقدس حرف می زدیم احساس کردم مطلبی در این خصوص و یا تحقیقی در باره ندیدم. با خودم سر تیترهایی آماده کردم که می شود رویشان کار کرد: نقش خانواده در دفاع مقدس
خانواده به عنوان یک نهاد اجتماعی کوچک یک از
پر نقش ترین نهادهای اجتماعی در سالهای دفاع مقدس بوده است.
خانواده متشکل از پدر، مادر و فرزندان(دختر و
پسر) گاه بصورت یک واحد نقش ایفا نموده اند. وگاه بصورت اجزا. هر چند در تداوم نقش
اجزا باز آن واحد کلی در دفاع مقدس نقش ایفا نموده است.
پدر(نقش رزمنده، جانباز، شهید)
در هر یک از این نقشها انتقال فرهنگ جبهه به
خانواده و از آنجا به داخل اجتماع صورت میگیرد. در نقش رزمنده نبود پدر در جمع
خانواده و پر کردن بخشی از وظایف پدر توسط هر یک از اعضاء خانواده باعث گفتمان
جبهه و جنگ و جهاد در خانواده میشود.
در نقش جانباز خصوصاً جانبازان شیمیایی یا قطع
نخاعی تصویری دائمی و ماندگار از دفاع مقدس است که با اتمام جنگ نیز در خانه حضور
دارد.
در نقش شهید نیز نبود پدر در خانه، پر کردن
نقش پدر توسط مادر، و ایفای نقشهای جدید برای هر یک از اعضاء خانواده به عنوان
همسر شهید، و فرزند شهید برای خودش ادبیات جدیدی می آفریند.
پسر(نقش رزمنده، جانباز، شهید)
نقش خانواده در اعزامهایی که پسر به جبهه
داشته به عنوان بدرقه کننده. مکاتباتی که پسر با خانه داشته به عنوان بخش مهمی از
ادبیات دفاع مقدس و تاریخ شفاهی جنگ را در بر دارد.
پسر خانواده در نقش جانباز، مدارای خانواده با
او و در صورت جانبازی به نحوی که خانه نشین یا قطع عضو باشد، در مناسبات اجتماعی،
رفت آمد خانواده ها و یا حتی ازدواج او برای خودش داستان جدیدی دارد.
گاه این رزمندگان در جبهه مشخص می شد که رتبه
اول پزشکی کشور را در کنکور کسب کرده مثل شهید احمد رضا احدی که خاطرات و دست
نوشته هایش در کتاب «حرمان هور» آمده است. دعوت از خانواده دانشجویان شهید در مراسم
دانشگاهها خود در انتقال ارزشهای دفاع مقدس نقش مهمی دارد.
گاه خانوادههایی بودند که تک فرزند پسر
داشتند مثل شهید مهدی مهرام که همان یک شهید نیز تقدیم انقلاب می شد.
گاه هر سه فرزند پسر خانواده به شهادت می
رسیدند مثل شهیدان بهزاد، جواد و بهروز آهندوست. همین خانواده چند شهید تبدیل می
شد به یک کانون انتقال ارزشهای معنوی و فرهنگ ایثار و شهادت.
مادران و خواهران (نقش پشتیبانی کننده،
رزمنده، جانباز، شهید)
یکی از نقشهای بی بدیل مادران (خصوصاً مادران
شهدا و رزمندگان) در پشتیبانی جبهه و جنگ بود. بعضی از خانه ها مانند هویتی برای
محله بخش کوچکی از مایحتاج جبهه و جنگ را تهیه می دیدند. کارهای خیاطی، نانوایی،
تهیه مرباجات و ترشیجات و ... بخشی از این امور بود.
ایجاد حلقه های خانوادگی و برگزاری سیره ها و
سفره های نذری برای پیروزی رزمندگان، نقش مؤثری در تقویت روحیه افراد محله و جامعه
داشته است.
گاه خواهران(دختران خانواده) به عنوان امدادگر
حضوری پر رنگ در پشت جبهه، بیمارستانهای صحرایی و ... داشتند که حتی برخی از این
افراد به شهادت رسیده و یا به افتخار جانبازی و یا آزادگی درآمدهاند. برخی از
کتابهای ادبیات جنگ اختصاص دارد به این افراد. مانند : دا(سیده زهرا حسینی)، دختر
شینا(قدم خیر محمدی)، من زنده ام(معصومه آباد) و ...
۹۵/۰۷/۰۶
همیشه به این فکر میکنم پدران و مادران ما در چه دوران سختی تصمیمات سختی گرفتند
رضایت به اعزام فرزندان خود به میان آتش و آغوش مرگ، تصمیم سخت و اقدامی است که برای هر نسلی باورش به این راحتی ها نیست
درک این موضوع زمانی به اوج خود می رسد که فرزندان، خود پدر یا مادر می شوند
اولیاء ایثارگران عزیز تصمیمات بزرگ و سختی گرفتند که هر کسی نبوده و نیست.
اجرشان با ایزد منان