یوسف های در چاه!

در کانال استاد رسول جعفریان یک صفحه از نسخه قدیمی دیدم که یک بیت شعری نوشته بود که تا چند ساعت مرا درگیر خودش ساخت. گشتم دیدم از اشعار عرفی شیرازی است:عرفی گله سر مکن که جای گله نیستتوفیق نصیب هر تنگ حوصله نیستهر چاه که هست یوسفی در آن استصاحب نظری لیک به هر قافله نیستمشابه این بیت شاید با زبان دیگر هم هست مثلا حافظ گفته :فیض روح القدس ار باز مدد فرمایددیگران هم بکنند آنچه مسیحا می کردیا مثلا :آنان که خاک را به نظر کیمیا کنندآیا شود که گوشه چشمی به ما کننددر هر صورت باید فکری کرد و باز به قول حافظ :پاک و صافی شو و از چاه طبیعت به درآیکه صفایی ندهد آب تراب آلوده