مصیبت عظمی

وَ قَالَ (علیه السلام) [عِنْدَ وقُوُفِهِ] عَلَى قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) سَاعَةَ دَفْنِهِ: إِنَّ الصَّبْرَ لَجَمِیلٌ إِلَّا عَنْکَ، وَ إِنَّ الْجَزَعَ لَقَبِیحٌ إِلَّا عَلَیْکَ؛ وَ إِنَّ الْمُصَابَ بِکَ لَجَلِیلٌ، وَ إِنَّهُ قَبْلَکَ وَ بَعْدَکَ لَجَلَلٌ.

امیرالمؤمنین علی علیه السلام کنار قبر رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله به وقت دفن آن حضرت گفت: شکیبایى زیباست مگر بر مرگ تو، و بى تابى زشت است مگر در مصیبت تو. هر آینه مصیبتى که از مرگ تو به ما رسید بزرگ، و مصائب پیش از تو و بعد از تو کوچک است.

حکمت 292 نهج البلاغه نسخه صبحی صالح