پنجره های ملکوتی

 

بسم الله الرحمن الرحیم

و ما ادریک ما لیله القدر

 

تا قدر چه دانیم و چه قدری بستانیم

این قدر بدانیم که خود را بتکانیم

در خود به چه مانی، نه نقشی است نه «مانی»

یک قدر به خود آی که درمانده نمانیم

در دایره لطف الهی به سماعی

گر نقطه پرگار به جانی بنشانیم

امشب شب آن پنجره های ملکوتی است

تا صبح سلام است بیا دل برهانیم

بیدار شو از این همه بیدار نشستن!

زین دار بلا سوی بقا پیش برانیم

تا دست بر آن عالم بالاست دعا کن

شاید نشود قسمت دیگر که بخوانیم

یا رب به فقیران چه قدر می دهی امشب

این قدر بده تا به تو دستی برسانیم

یک جرعه در این قدر بر این کام فرو ریز

ما خشک لب و خشک دل و خشک زبانیم

 

شب نوزدهم رمضان المبارک 1441

23 اردیبهشت 1399

حسین غفاری