قطب نمای وجود

 

 

 

قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُمْ بِوَاحِدَةٍ ۖ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا   (سوره سبأ آیه 46)

...باید فکر آزاد شود و از جاذبه ها و کشش هاخلاص شود و سپس به راه بیفتد؛ چـون قطب نمای فکرما، قطب نمای وجود ما، تا زمانی که در کشش آهن رباهای عادت و تعصب و سنتها هست؛ قطب شمال و جنوب و جهت حرکت ما را نشان نمیدهد و تازه این قطب نمای گرفتار و منحرف، دلیلی برای انحرافهای ما خواهد بود و ما را گمراه تر خواهد کرد.

کسی که قطب نمایی ندارد از حرکت خودداری میکند، اما آنکه به قطب نمایی گرفتار تکیه دارد، حرکتش را شروع کرده و در نتیجه لحظه به لحظه منحرفتر و گمراه تر گردیده است. لذا برای تفکر باید از روی عقیده ها بلند شد و ایستاد و سپس تفکر را شروع نمود...

 

منبع: روش برداشت از قرآن، علی صفایی حائری(عین.صاد)، ص 127