Unknown
جمعه, ۱۱ اسفند ۱۳۸۵، ۰۸:۳۳ ق.ظ
هو هزار تویی که در قالب آدم می بینیم ، چیزی بی شبیه به فضای لایتناهی نیست و موجودات ریزی که هر روز از کنار آن ها بی هوا می گذریم باز شبیه همان فضاست. فضایی که مرا به هزارتویی می برد که می تواند ببرد ! پس خود این موجود اتصال بین زمین و آسمان است و من در تعجبم که گاه خود را به چیزهایی مشغول می کند تا مگر از این همه هیچگاه حواس به سرای ناکجا آباد سرک بکشد و بگوید : من چرا اینجام .تو چرا خود را غافل می کنی و غافل می سازی تا غافل بمانی ؟تو در مدار کدام شمس می گردی ؟و امروز جمعه است دریاب آفتاب خود را سلام بر شمس الضحی ، آخرین ذخیره سحابی محمد(ص) برای روزهای تاریک آخرالزمان .
۸۵/۱۲/۱۱
دلتنگم آنچنان که اگر بینمت به کام
خواهم که جوادانه بنالم به دامنت
....