حاضر و غایب

 

خیلی با خودم کلنجار می رفتم تا از میان کلمات معمول بیرون بیایم و ببینم حاضر کیست و غایب کدام است. 

مثلا حافظ می فرماید : 

میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست

تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز

بعد ما بیائیم و بگوئیم امام معصوم با این عظمتش غایب است کمی بی انصافی است! باید بگوئیم ما از محضر او غائبیم! چون او اصل حضور است.

این چند بیت حال و هوای این حدیث نفس است: 

 

یا صاحب الزمان (عج)

 

او اصل حضور است، چه حاجت به ظهور است

ما پرده نشینیم، همین سایه ز نور است

چشمان خود از دیدن رویش ز چه بستیم

معشوق همینجاست که در حال عبور است

«آقا تو بیا» جمله ­ی دور از ادب ماست

ما در تب «تعجیل» ولی او چه صبور است

باید که ازین جامه­ ی «ماندن» بدرآئیم

این نقطه­ ی آغاز رهایی و سرور است

او ختم ولایت، پسر ختم نبوت

او بارقه­ ی نور  درین صخره ­ی طور است

بر مُلک سلیمانیِ آن پادشه خوب

این بیتک ما حکم همان هدیه­ ی مور است

 

حسین غفاری