اُنس با شهدا

پیام گذاشته بودند در گروه که جمعه سر مزار شهید رسول تعاون باشیم.

کار خوبی بود.

ما هم رفتیم به همراه مهران حاجیلو و سجاد نصرالهی.

صبح جمعه بود و برخی لابلای مزارها، شهدا را به نظاره نشسته بودند و فاتحه ای می خواندند و سر مزار بعدی می رفتند.

وقتی جمع پراکنده از بالای سر شهدا سر مزار رسول جمع شدند، پس از قرائت فاتحه، بازار خاطرات داغ شد.

حاج باقر نجف پیر از جلیل مؤذن خاطره ای گفت که برایم تازه بود:

... روزی که شهدای کربلای 5 را دفن کردند من جمله شهید جابر سیفی را، عصر با حسن ناخدا و جلیل آمدیم سر مزار شهید سیفی. ردیف پائین این شهدا هم کنده شده بود و داشت آماده سازی می شد. بعد از اینکه جلیل سر مزار شهید سیفی حسابی گریه کرد، همان ردیف پائین آنها که امروز مزار خودشان شده، در یک قبر دراز کشید و با همان چشمان بارانی اش گفت سنگ قبرها را بگذارید. چند تا سنگ گذاشتیم. گفت همه را بگذارید. کمی نصیحت و این چه کاریه و ... ولی اصرار کرد که سنگها را تمام بچینیم. در هر صورت تمام سنگها را گذاشتیم و از آن زیر صدای گریه اش بلند بود. کمی منتظر ماندیم و بعد رفتیم و او را از قبر بیرون کشیدیم با آن چشمهای بارانی اش...

..................

از راست: شهید جابر سیفی، باقرنجف پیر، شهید جلیل مؤذن، داود صادق زاده، مهدی جوان

 

جلیل خیلی زود خودش را به منطقه می رساند و در عملیات تکمیلی کربلای 5 رفیق راه شهید سیفی می شود و در همان قبری که خوابیده بود ، به خواب ابدی فرو می رود.

جلیل مؤذن خوش الحان متولد 12 مهرماه 1345 و شهادت 5 اسفند 1365

ردیف عقب از راست: شهیدجعفر صادق کاملی، شهید باقر سنبلی، شهید باقر نیکزاد، شهید جلیل مؤذن، حسین غفاری، شهید مرتضی میلانی، شهید بهروز درستکار، رضا نگهبان(سرش پائین)

ردیف جلو از راست: شهید گوارا، شهید سعید خیرآبادی، مجید فشاری، شهید رسول تعاون، یعقوب باغبان