جنگ قبل از جنگ تحمیلی

 نشسته از راست: شهید یوسف ولی نژاد، حسن قاسمی، سید محمدحسین محمودی، رحمت حسین پور

ایستاده از راست:سیف اله کشتیبان،  مرحوم رضا فطانت

 

نباید یادمان برود که آذربایجان غربی از همان ابتدای پیروزی انقلاب درگیر جنگ با ضد انقلاب شد.

بعد هم که جنگ تحمیلی شروع شد، رزمندگان این استان هم در تامین نیروی جنوب(لشکر 31 عاشورا) فعال بود و هم در حفظ و نگهداری مرزهای شمالغرب.

یکی از این اعزامهای قبل از جنگ تحمیلی، اعزام نیروهای سپاه ارومیه به فرماندهی شهید حمید باکری به سنندج در تاریخ 11 اردیبهشت 1359 بود.

این عکس که از آلبوم خاطرات رحمت حسین پور(نشسته از چپ نفر اول) و دکتر سید محمد حسین محمودی(نشسته از چپ نفر دوم) بیرون کشیده شده، یادی است از آن دوران و آن رزمندگان.

آشنا

 

گاهی که آقا مهدی باکری فرمانده لشکر 31 عاشورا در جمع بسیجیان به سخنرانی می ­پرداخت، برخی از برادران ناباورانه و گریان سؤال می ­کردند فرمانده لشکر ایشان است؟!

می ­پرسیدی چطور مگه؟

یکی می­ گفت آن روز پیش ما یک چایی خورد و رفت. یکی می ­گفت آمد به ما کمک کرد و رفت... و ما ایشان را نشناختیم!

از خاطرات بسیجی پیشکسوت:

اصلان دایی زاده

هفته دفاع مقدس مبارک

 

اصلان دایی زاده یکی از بسیجیان پیشکسوتی است که هرگاه زنگ نیاز جبهه به صدا درآمده او آنجا حاضر بوده و خاطرات زیادی از شمالغرب تا جنوب دارد. او متولد 1325 در ارومیه است و بازنشسته اداره آبیاری (آب و فاضلاب کنونی) است.

شهدای مشدی

اون روزها که راه کربلا بسته بود
نزدیکی های عملیات 
یا بعد از عملیات 
راه بچه ها به سمت خراسان راست می شد
باز شدن راه کربلا را از امام رضا (ع) می خواستند
یا اینکه می خواستند خودشون از قفس آزاد بشند
این «شهدای مشدی» واقعاً مشدی بودند!

شهید فرج حسین پور

شهید داود عبدالله پور

شهید کریم حسن پور

شهید غلامحسین پادار

شهید موسی محمدی

مصیبت عظمی

وَ قَالَ (علیه السلام) [عِنْدَ وقُوُفِهِ] عَلَى قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) سَاعَةَ دَفْنِهِ: إِنَّ الصَّبْرَ لَجَمِیلٌ إِلَّا عَنْکَ، وَ إِنَّ الْجَزَعَ لَقَبِیحٌ إِلَّا عَلَیْکَ؛ وَ إِنَّ الْمُصَابَ بِکَ لَجَلِیلٌ، وَ إِنَّهُ قَبْلَکَ وَ بَعْدَکَ لَجَلَلٌ.

امیرالمؤمنین علی علیه السلام کنار قبر رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله به وقت دفن آن حضرت گفت: شکیبایى زیباست مگر بر مرگ تو، و بى تابى زشت است مگر در مصیبت تو. هر آینه مصیبتى که از مرگ تو به ما رسید بزرگ، و مصائب پیش از تو و بعد از تو کوچک است.

حکمت 292 نهج البلاغه نسخه صبحی صالح

مثل یونس

امتحانش نکرده ام

اما «مِثلِ یونس» بودن سخت است! 

تصورش هم برایم سخت می نماید!

که ضد انقلاب با آب جوشان و تبر و چکش و ... مقابلت بایستد و عکس امام خمینی را جلویت بگیرد و بگوید به این عکس اهانت کن...

نه موبایلی بود که فیلمت را بردارند. نه ضبطی که صدایت را نگه دارند و ...

اما یونس باشی و هنوز 20 سالگی ات را تجربه نکرده باشی اما ...

اما، داغی بر دل دشمن گذاری و به عکس امام اهانت نکنی و بجای چند سال عمر اضافی، جاودانه شوی.

شهید یونس مظهر صفاری هنوز زنده است.

ولی آنهایی که او را مُثله کردند، مُردند و به ظلمات جهنم رفتند.

مثل شهدا باشیم.

مثل یونس.

تولدت مبارک یونس(20 شهریور)

صاحب الامر(عج)

 

حافظ شعری دارد با این مطلع که:

طایر دولت اگر باز گذاری بِکُنَد

یار بازآید و با وصل قراری بِکُنَد

در آن شعر حافظ می رسد به اینجا که :

شهر خالیست ز عُشّاق بُوَد کز طَرَفی

مردی از خویش برون آید و کاری بکند

فیض کاشانی این شعر حافظ را به زیبایی استقبال کرده و در شعر خودش آن مرد را حضرت صاحب الامر، امام مهدی(عج) دانسته است. شعر فیض بدین قرار است:

صاحب الامر مگر باز گذاری بکند

راه بنماید و با عدل قراری بکند

دوش گفتم بکند وعده وفا، قائم حق

هاتف غیب ندا داد که آری بکند

عصر خالی شده از عدل بود کز طرفی

مهدی از غیب برون آید و کاری بکند

ره ندارم بر او تا بدهم شرح غمش

مگرش باد صبا گوش و گذاری بکند

وصل او یا خبر مرگ اعادی یا عدل

یک دعائی ز کسی زین دو سه کاری بکند

تو در این غمکده ای فیض بمان روزی چند

که گذر بر سرت از گوشه کناری بکند

مثل جابر

 

خواب در کنار دوست؛

چه خواب آرامی است!

تمام 18 سالگی اش را گذاشت تا به آرامش برسد.

و به آرامش برساند!

برای همین در وصیت نامه اش می نویسد:

«به از راه به در افتاده ­ها کمک کنید تا به راه آیند.»

درس و مشقهایش را هم با خود به جبهه آورده بود تا هم جهاد نظامی کند، هم جهاد علمی.

اما جهاد معنوی اش از هردوی اینها پیشی گرفت و «جابر سیفی» خیلی زود خود را در عملیات کربلای 5 به مولایش ابا عبدالله الحسین علیه السلام رساند تا کربلایی شود.

مثل شهدا باشیم.

مثل شهید جابر سیفی

مکاشفه

 

خوب نگاه کن!

دوستانت دارند لباس پاسداری به تنت می کنند.

همانگونه که از آنها خواسته بودی

محمدباقر نیکزاد(نفر اول از سمت چپ) دارد به دوربین نگاه می کند.

شاید می خواهد بگوید طولی نمی کشد که من هم به تو می پیوندم!

محمدعلی حبیبی از این دنیا رهیده است و برای همین ابایی ندارد در وصیت نامه اش از مکاشفه اش بنویسد که:

«لحظه ­های موعود فرا می­ رسد.

دیگر زندگی در دنیای مادی به آخر رسیده است.

وقت آن رسیده که عبد به دیدار معبود می­ رود.

بنده­ ای که یک عمر را در عصیان و گناه گذرانده است.

ولی مثل این که دیگر انقلابی در درونش ایجاد شده است.

قلب فشار می­ آورد و اعضاء ‌بدن همگی به لرزه درآمده ­اند.

چشم­ ها چیزهای جدیدی را می­ بیند.

گوش­ ها نداهای جدیدی را می­ شنود.

دست­ها به طرف خدا بلند شده و زبان الهی العفو را ندا می ­دهد.»

 

تاریخ شهادت محمدعلی حبیبی: 20/10/1365 عملیات کربلای 5

تاریخ شهادت محمدباقر نیکزاد: 5/12/1365 عملیات تکمیلی کربلای 5

اربعین

 

هوالشهید

چو خون عاشقان در سرزمینی

بریزد ماند آنجــا چون نگینی

چو می بیخود نماید رهروان را

اگــر افتــد تو را ره اربعینی

(حسین غفاری)

 

به نیابت از شهدا

 

حاج محسن غفاری (پسرم) که متولد 1371 است، امسال برای اولین بار به همراه همسرش راهی راهپیمایی اربعین شده بود.

برای من که داستان راهپیمایی را می گفت این نکته مرا بسیار متأثر کرد که:

«در مسیر راهپیمایی چندین عمود را به نیت هریک از حضرات معصومین سلام الله علیهم طی طریق کردیم و به نیابت از شهدایی که می­شناختم مثل شهیدان علی حمدالهی، سعید خیرآبادی، جلیل مؤذن و ... قدم زدم.»

دیدم شهیدان که خودشان در طواف حضرت سیدالشهدا هستند، برای خودشان از آدمهایی که جنگ را ندیده اند نائب گرفته اند. شهدا در این راهپیمایی تمدن ساز اربعین در حال کادرسازی هستند.

خوشا بحال شهدا...